Hanoi & Sapa
Door: Maartje
Blijf op de hoogte en volg Maartje
01 Februari 2018 | Vietnam, Sa Pá
Lieve Allemaal,
Zondag 28 januari. Na een nachtje goed geslapen te hebben in de nachtbus werd ik rond 6u gedropt in de middle of nowhere. 20 minuten van Hanoi af. Gelukkig was er nog een Nederlands meisje dus met haar en nog een ander meisje de taxi gedeeld. Die stonden al klaar en onze chauffeur was de hele weg aan het lachen. Ja snap ik als je zo even je geld goed kan verdienen. Heel vreemd allemaal.
Rond 6.30u was ik al bij mijn hostel. Gelukkig was het al open en eigenlijk kon ik pas ‘s middags inchecken voor die komende nacht maar mijn bed was al vrij dus ik kon er meteen in. Heerlijk want zo kon ik nog lekker even slapen.
Die zondag ben ik eigenlijk alleen maar ziekjes geweest. De apotheek leeg gekocht en beetje in het stadje rondgelopen. Al weer beetje op tijd terug in m’n hostel maar rond 19u weer terug op pad om op de night market een jas en extra trui te scoren. Het was aardig koud en winderig in Hanoi en met mijn Sapa tour voor de boeg was het wel een goed idee om wat extra warme kleren in te slaan. Daarna snel mijn bedje opgezocht.
Maandag 29 januari. Eigenlijk hetzelfde verhaal. Ondanks de goede en lange nachtrust nog steeds ziekjes, verkouden, snotterig en gewoon continu een zeehond. De hele dag helemaal niks uitgevoerd. Alleen gechilld in het hostel en wel even naar buiten geweest om een frisse neus te halen en voor wat eten en een koffietje.
Hanoi is mijn basispunt voor mijn tours dus heb tussendoor nog wat dagen om hier door te brengen en wat gebouwen te bezichtigen. Even beetje uitzieken was nu een beter plan, de rest komt later wel.
Om 21u werd ik opgehaald om met de nachtbus naar Sapa te gaan. Heel de nacht geslapen gelukkig. Om 3u kwamen we al aan maar we mochten in de bus blijven slapen tot 6.30u. Wel fijner dan buiten te moeten wachten met maar drie graden. Weer is wat anders haha! Daarna werd ik opgehaald door iemand van het hotel vanuit waar ik zou worden opgehaald voor de tour. Daar kon ik eerst op m’n gemak ontbijten en om 8.30u werd ik opgehaald door m’n gids. Een lief schattig vrouwtje. Ik had de tour geboekt en ik zou met een groep zijn maar ik was alleen. In het begin dacht ik nog misschien is dit juist wel leuk en een speciale ervaring. Helaas was hier niks van waar en was het eigenlijk een complete ramp. Ondanks soms een mooi uitzicht te hebben en dat het vrouwtje super lief was vond ik het niet leuk.
De weg was super modderig en glad. En dat kan, het is winter in Sapa, dus daar moet je mee dealen. Maar we kwamen meerdere mensen tegen, gidsen met backpackers en iedereen had stevige rubberen laarzen aan die ze hadden gehuurd. Tegen mij was dat niet gezegd en dat vond ik al vreemd omdat ze wisten dat we deze weg zouden bewandelen. Het vrouwtje kon amper Engels. Normaal niet erg want dat weet je in Vietnam. Maar als je dan ook nog is alleen bent dan is dat niet heel chill. Er liepen nog twee andere local vrouwtjes een stukje met ons mee. Die hielpen mij af en toe vanwege de glibberige weg. Toen we van ze splitsten wilden ze geld zien of dat ik een sjaal of tasje van ze zou kopen. Dat deed ik niet dus waren ze niet blij. Geeft je niet echt ‘n fijn gevoel.
Later kwamen we bij de ‘homestay’. Meer een crappy huis van de ouders van ‘t vrouwtje. Verder geen andere mensen alleen haar familie die allemaal geen woord Engels konden. Na een goede maaltijd meteen gaan slapen. Het vrouwtje sliep in haar eigen huis vijf minuten verderop. Ook niet echt prettig aangezien d’r ouders geen Engels konden. Maargoed niks aan te doen.
Na bijna twaalf uur te hebben geslapen, wat misschien nog het beste was van heel de tour aangezien ik niet zo fit was, heb ik een lekker ontbijtje met pancakes, banaantjes en thee gekregen. Om 9u gingen we weer lopen. Ik had om de verkorte tocht gevraagd, was er toch wel helemaal klaar mee haha. Vooral gezien de omstandigheden.
Weer paar uur gelopen waarnaar we een ander local vrouwtje tegen kwamen met twee andere backpackers. Die waren we de vorige dag ook tegen gekomen en met ze geluncht. Dat was wel gezellig. Zij bleken wel wat luxer te hebben gezeten. En waren ook apart aan het reizen dus waarom ze ons dan niet samen hebben gevoegd?!
Vanuit daar met busje terug naar Sapa zelf waar m’n tour eindigde. Daar nog paar mensen gesproken die in een homestay hebben geslapen waar meer backpackers samen kwamen. Dus ik vond het allemaal maar heel vreemd.
Het was ondanks alles soms nog wel mooi en het was jammer dat het vrouwtje niet zo goed Engels kon want ze was super vriendelijk en lief en had het beste met me voor. Maar ze begreep gewoon weinig en dan is het moeilijk als je alleen bent en gesprekken te houden.
Eenmaal terug in het hostel wel even goed geklaagd en geld terug geëist. Normaal zou ik dat niet zo snel doen maar ik vond het gewoon echt super kut allemaal en slecht geregeld en de communicatie daarna was ook niet echt best.
Dit was mijn eerste en hopelijk laatste zeikverslag haha. Wilde aan de ene kant niks schrijven over deze tour maar dan mis ik vier dagen van mijn reis haha. En het was ondanks alles nog wel mooi en het vrouwtje was lief.
Donderdag 1 februari. Vandaag een rustig dagje, hier in Hanoi gelukkig wat beter weer met een half zonnetje en 16 graden. Vanavond hier wat drinken en of nog op stap om mijn verjaardag goed in te luiden en anders op tijd slapen om morgen weer fit aan een nieuwe tour te beginnen. We zien wel hoe het loopt haha!
Morgen ga ik dus een tour doen, Mai Chau. Een driedaagse tour met gelukkig dit keer wel meer mensen en het schijnt daar ook super mooi te zijn en echt met locals, local farms, fietsen, wandelen, in een bamboo bootje varen. Dus ik ga er weer met frisse moed tegenaan! Nieuwe ervaringen en ik heb er zin in!
Iedereen die zich morgen verveelt, drink er maar een aantal op mij haha!
Liefs Maart
Zondag 28 januari. Na een nachtje goed geslapen te hebben in de nachtbus werd ik rond 6u gedropt in de middle of nowhere. 20 minuten van Hanoi af. Gelukkig was er nog een Nederlands meisje dus met haar en nog een ander meisje de taxi gedeeld. Die stonden al klaar en onze chauffeur was de hele weg aan het lachen. Ja snap ik als je zo even je geld goed kan verdienen. Heel vreemd allemaal.
Rond 6.30u was ik al bij mijn hostel. Gelukkig was het al open en eigenlijk kon ik pas ‘s middags inchecken voor die komende nacht maar mijn bed was al vrij dus ik kon er meteen in. Heerlijk want zo kon ik nog lekker even slapen.
Die zondag ben ik eigenlijk alleen maar ziekjes geweest. De apotheek leeg gekocht en beetje in het stadje rondgelopen. Al weer beetje op tijd terug in m’n hostel maar rond 19u weer terug op pad om op de night market een jas en extra trui te scoren. Het was aardig koud en winderig in Hanoi en met mijn Sapa tour voor de boeg was het wel een goed idee om wat extra warme kleren in te slaan. Daarna snel mijn bedje opgezocht.
Maandag 29 januari. Eigenlijk hetzelfde verhaal. Ondanks de goede en lange nachtrust nog steeds ziekjes, verkouden, snotterig en gewoon continu een zeehond. De hele dag helemaal niks uitgevoerd. Alleen gechilld in het hostel en wel even naar buiten geweest om een frisse neus te halen en voor wat eten en een koffietje.
Hanoi is mijn basispunt voor mijn tours dus heb tussendoor nog wat dagen om hier door te brengen en wat gebouwen te bezichtigen. Even beetje uitzieken was nu een beter plan, de rest komt later wel.
Om 21u werd ik opgehaald om met de nachtbus naar Sapa te gaan. Heel de nacht geslapen gelukkig. Om 3u kwamen we al aan maar we mochten in de bus blijven slapen tot 6.30u. Wel fijner dan buiten te moeten wachten met maar drie graden. Weer is wat anders haha! Daarna werd ik opgehaald door iemand van het hotel vanuit waar ik zou worden opgehaald voor de tour. Daar kon ik eerst op m’n gemak ontbijten en om 8.30u werd ik opgehaald door m’n gids. Een lief schattig vrouwtje. Ik had de tour geboekt en ik zou met een groep zijn maar ik was alleen. In het begin dacht ik nog misschien is dit juist wel leuk en een speciale ervaring. Helaas was hier niks van waar en was het eigenlijk een complete ramp. Ondanks soms een mooi uitzicht te hebben en dat het vrouwtje super lief was vond ik het niet leuk.
De weg was super modderig en glad. En dat kan, het is winter in Sapa, dus daar moet je mee dealen. Maar we kwamen meerdere mensen tegen, gidsen met backpackers en iedereen had stevige rubberen laarzen aan die ze hadden gehuurd. Tegen mij was dat niet gezegd en dat vond ik al vreemd omdat ze wisten dat we deze weg zouden bewandelen. Het vrouwtje kon amper Engels. Normaal niet erg want dat weet je in Vietnam. Maar als je dan ook nog is alleen bent dan is dat niet heel chill. Er liepen nog twee andere local vrouwtjes een stukje met ons mee. Die hielpen mij af en toe vanwege de glibberige weg. Toen we van ze splitsten wilden ze geld zien of dat ik een sjaal of tasje van ze zou kopen. Dat deed ik niet dus waren ze niet blij. Geeft je niet echt ‘n fijn gevoel.
Later kwamen we bij de ‘homestay’. Meer een crappy huis van de ouders van ‘t vrouwtje. Verder geen andere mensen alleen haar familie die allemaal geen woord Engels konden. Na een goede maaltijd meteen gaan slapen. Het vrouwtje sliep in haar eigen huis vijf minuten verderop. Ook niet echt prettig aangezien d’r ouders geen Engels konden. Maargoed niks aan te doen.
Na bijna twaalf uur te hebben geslapen, wat misschien nog het beste was van heel de tour aangezien ik niet zo fit was, heb ik een lekker ontbijtje met pancakes, banaantjes en thee gekregen. Om 9u gingen we weer lopen. Ik had om de verkorte tocht gevraagd, was er toch wel helemaal klaar mee haha. Vooral gezien de omstandigheden.
Weer paar uur gelopen waarnaar we een ander local vrouwtje tegen kwamen met twee andere backpackers. Die waren we de vorige dag ook tegen gekomen en met ze geluncht. Dat was wel gezellig. Zij bleken wel wat luxer te hebben gezeten. En waren ook apart aan het reizen dus waarom ze ons dan niet samen hebben gevoegd?!
Vanuit daar met busje terug naar Sapa zelf waar m’n tour eindigde. Daar nog paar mensen gesproken die in een homestay hebben geslapen waar meer backpackers samen kwamen. Dus ik vond het allemaal maar heel vreemd.
Het was ondanks alles soms nog wel mooi en het was jammer dat het vrouwtje niet zo goed Engels kon want ze was super vriendelijk en lief en had het beste met me voor. Maar ze begreep gewoon weinig en dan is het moeilijk als je alleen bent en gesprekken te houden.
Eenmaal terug in het hostel wel even goed geklaagd en geld terug geëist. Normaal zou ik dat niet zo snel doen maar ik vond het gewoon echt super kut allemaal en slecht geregeld en de communicatie daarna was ook niet echt best.
Dit was mijn eerste en hopelijk laatste zeikverslag haha. Wilde aan de ene kant niks schrijven over deze tour maar dan mis ik vier dagen van mijn reis haha. En het was ondanks alles nog wel mooi en het vrouwtje was lief.
Donderdag 1 februari. Vandaag een rustig dagje, hier in Hanoi gelukkig wat beter weer met een half zonnetje en 16 graden. Vanavond hier wat drinken en of nog op stap om mijn verjaardag goed in te luiden en anders op tijd slapen om morgen weer fit aan een nieuwe tour te beginnen. We zien wel hoe het loopt haha!
Morgen ga ik dus een tour doen, Mai Chau. Een driedaagse tour met gelukkig dit keer wel meer mensen en het schijnt daar ook super mooi te zijn en echt met locals, local farms, fietsen, wandelen, in een bamboo bootje varen. Dus ik ga er weer met frisse moed tegenaan! Nieuwe ervaringen en ik heb er zin in!
Iedereen die zich morgen verveelt, drink er maar een aantal op mij haha!
Liefs Maart
-
01 Februari 2018 - 11:53
Mutti:
Tja Maartje, ik was blij dat je terug was! Toch wel beetje in de rats gezeten. En maar tegen oma zeggen; "ja hoor het gaat goed met Maartje" ;(
Maar goed, je kunt van het teruggekregen geld weer eventjes vooruit!!
Geniet maar van de komende dagen, wordt vast heel leuk en wij proosten zeker op je kwart eeuw! Wel een beetje raar... vorig jaar ook zonder jou; als we er maar niet aan wennen haha
Dikke kus X -
01 Februari 2018 - 13:41
Yvonne:
Hoi Maartje,ja ik ken 't verhaal in 't kort wel natuurlijk,maar nu jij 't vertelt is 't nog duidelijker! Eigenlijk had je meteen om moeten draaien maar ja dat doe je niet zo makkelijk!
Ik kan me indenken dat mama en papa in d'r rats hebben gezeten,gelukkig dat we van niets wisten,maar gistermorgen dacht ik,ik ga toch'ns bellen!!! Wát 'n avontuur! gelukkig dat je weer heel terug bent en geld hebt teruggekregen,dat is tenminste iets! Morgenvroeg gaan we even facetimen om jou te feliciteren en morgenavond in 't JvB gaan we 'n toost uitbrengen met opa t Rita t Daan en Tita en misschien met mama en papa als ze ook komen! -
01 Februari 2018 - 14:19
Jose:
Gelukkig alles goed, gisterenavond verslag gehad van je moeder onder het triominossen. Verder nog veel plezier de komende weken hopen dat de iets mindere ervaring nu hebt gehad. Voor morgen alvast gefeliciteerd we zullen er hier eentje op drinken. Gr jose -
01 Februari 2018 - 15:07
Anita:
Hoi Maartje, klinkt wrl een beetje eng. Maar niet meer doen, voor hetzelfde geld, was je iets overkomen. Blij dat je weer terug bent. Hoop dat He je verjaardag daar met een paar leuke mensen kunt vieren. Alvast een hele gezellige , fijne verjaardag. Liefs xxxxxxx -
01 Februari 2018 - 17:21
Buuv:
wat een naar verhaal. hopelijk idd je laatste "klaag" verhaal. en alvast een fijne verjaardag!
gr jolanda -
01 Februari 2018 - 18:36
Tante Daan:
Hey Maartje, het is daar al jouw verjaardag. Hieperdepiep en proficiatjes. Wat een domper die tour naar Sapa. Goed dat je dat weer achter de rug hebt en ook geld hebt teruggevraagd. Nu gewoon weer verder voor mooiere en fijnere avonturen. Laat je niet kisten!! Vrijdag moet ik zingen met Ladies First. We proosten op jouw verjaardag. Maak er een super dag van. Dikke knuffels xxxx
PS de foto's waren wel weer mooi -
01 Februari 2018 - 22:35
Lucie:
Het zat je deze keer niet mee Maartje. Wat ziekjes en de tour was ook geen succes. Jammer maar ik ben blij dat je zonder gedoe weer terug bent gekomen. De volgende tour wordt hopelijk leuker. Geniet weer van de dagen enne...alvast proost op je verjaardag. -
01 Februari 2018 - 22:59
Ans:
Hoi Maartje, als eerste van harte proficiat en drink er maar 1 of 2 of 3 op je 25e verjaardag, ik zeg proost.
Ook dit soort dingen horen bij zo'n reis, is natuurlijk minder leuk maar op zich ook weer een ervaring. Doe de volgende sessie maar weer een leuk verhaal, dat is toch leuker om te lezen en voor jou zeker om te beleven. Op naar het volgende avontuur hopelijk in goede gezondheid. lieve groetjes -
02 Februari 2018 - 17:54
Susan:
Wat een verslag en gebeurtenissen weer!
Jij bent echt een kanjer.... ik had het nooit gedurd in mijn eentje mee met een vrouw die je niet verstaat.... je weet niet wat ze gaat doen! Gelukkig dat je toch weer veilig terug bent en je verjaardag gewoon hebt kunnen vieren... met een lekker taartje -
02 Februari 2018 - 17:57
Susan:
Fijn dat je een melding krijgt als je te veel typt
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
